کد مطلب:77707 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:102

خطبه 223-با عبدالله بن زمعه











و من كلام له علیه السلام

كلم به عبدالله بن زمعه و هو من شیعته و ذلك انه قدم علیه فی خلافته فطلب منه مالا.

یعنی از كلام امیرالمومنین علیه السلام است كه تكلم كرد به آن با عبدالله بن زمعه و عبدالله از شیعیان او بود و سبب آن بود كه عبدالله وارد بر حضرت شد در اوقات خلافت حضرت علیه السلام، پس درخواست كرد از آن حضرت مالی را. فقال علیه السلام:

«ان هذا المال لیس لی و لا لك و انما هو فی ء المسلمین و جلب اسیافهم، فان شركتهم فی حربهم كان لك مثل حظهم و الا فجناه ایدیهم لاتكون لغیر افواههم.»

یعنی پس گفت علیه السلام: كه به تحقیق كه این مال نیست از من و نه از تو و نیست او مگر فی ء و غنیمت مسلمانان و كشیده شده ی شمشیرهای ایشان، یعنی از دارالحرب به ضرب شمشیر كشیده اند و آورده اند، پس اگر شریك بودی تو ایشان را در جنگ و جهاد ایشان، بود از برای تو نصیبی مانند نصیب ایشان و الا پس میوه ی چیده ی دستهای ایشان نمی باشد از برای غیر دهنهای ایشان. یعنی حلال نیست غنائم مجاهدین بر غیر مجاهدین.

[صفحه 916]


صفحه 916.